تاریخ طلا و جواهر

تاریخ زیورآلات به 20000 سال قبل و استفاده از محصولات طبیعی مانند استخوان دندان یا چنگال حیوانات بر می گردد. این زیورآلات علاوه بر جنبه تزئینی به منظور حفاظت بدن از نیروهای خبیث طبیعت به کار گرفته می شد.

انسان ها تقریبا در 6000 سال قبل استفاده از فلز را آموختند و هر آنچه از فلز ساخته می شد همانند سلاح ها و زیورآلات توسط آهنگران ساخته می شود.

بعدها با توسعه صنعت، صنعتگرانی ظاهر شدند که تخصص آن ها ساخت زیورآلات و وسایل تزئینی از طلا، نقره، مس، برنز و آهن بود.

تمدن های کهن و طلاسازی

در تمدن های کهن شرق یعنی در خاور نزدیک و مصر، صنعت طلاسازی به اوج خود رسید. زیباترین شاهکارهای هنر طلاسازی به سفارش پادشاهان و طبقات بالای اجتماعی ساخته می شدند. جواهرات به دست آمده از مقبره توت عنخ آمون (از پادشاهان جوان مصر)، از شاهکارهای طلا و جواهر در دنیا محسوب می شود.

 طلا آنوبیس (خدای مرگ وبازوبند  مردگان)

    دستبند طلا هنر تمدن مصر

در تمدن اینکاها، ارتباط تنگاتنگی بین طلا و پرستش خدایان وجود داشته است.

هنر طلاسازی در تمدن یونان نیز پیشرفت زیادی داشت.

پیدایش طلا و جواهر در ایران

در ایران، از دو هزار سال پیش از میلاد مسیح، ساخت زیورآلات از دانه و مهره رواج داشت. در عصر هخامنشیان صنعتگران بازوبند، دستبند، دکمه، سینه ریز و انواع مهره های تزئینی را از سنگ ها و جواهرات و با الهام از حیوانات و گیاهان  می ساختند.

در دوران ساسانیان علاوه بر طلا از نقره نیز در صنعت طلاسازی و زیورآلات و تزئین آن با سنگ های قیمتی و دانه های مروارید رواج داشت.

در دوران اسلامی از جواهرات ارزشمند جهت میناکاری، ساخت ظروف زیبا، تزئین دیوارها، ساخت تاج و تخت سلطنتی و تزئینات اماکن مذهبی استفاده می شد.

طلا و جواهرسازی همواره در دنیا با خلق آثار گرانبها و آفرینش تزئینات چشم نواز به عنوان یکی از هنرهای کاربردی مطرح است.